Dzengis Kahn in de regen
Orthodoxe Joden in de wapenrok ?
De Commune van Parijs
Oorlog in de Pijp
Enclaves en Samenleven
Medisch Komitee Angola
OVT 1e uur helemaal
Wolkenbreuk voordelig voor Dzengis Kahn Dzengis Kahn, de Mongoolse schrik van de beschaafde wereld, kwam, zag en vernietigde. Tot op heden werd aangenomen dat hij vluchtte van de droge steppen. De werkelijkheid is precies omgekeerd. De Mongolen 'verzopen' in de vruchtbare regen. Hun snelle paarden dankten hun topconditie aan het groene gras, dat overvloedig groeide dankzij een langdurige wolkenbreuk aan het begin van de dertiende eeuw in de steppes van Azië en Oost Europa. Zo blijkt uit jaarringenonderzoek, verricht aan de universiteiten van West Virgina en Columbia. Antropoloog en Mongoliëdeskundige Tjalling Halbertsma legt uit.
Met hun dikke baarden en lange haren lijken ze op de woeste krijgers uit het oude testament. Toch zijn ze sinds de oprichting van de staat Israël al vrijgesteld van militaire dienst in Israël. Deze week echter werd in de Knesseth bepaald dat de ultra orthodoxe joden binnen afzienbare termijn onder de wapenen moeten. De tijd dat zij ter verdediging van het vaderland konden volstaan met het bestuderen van de Thora, is definitief voorbij. Rabbijn en journalist Tamarah Benima over de historische status apart van de orthodoxe joden.
De column door Nelleke Noordervliet
De ommune van Parijs is de oermythe van het communisme en socialisme. Volgens Marx was de Commune een soort generale repetitie voor de dictatuur van het proletariaat. Lenin en Stalin dachten er net zo over, en zelfs een beminnelijk socialist als onze Drees sprak met bewondering over de Parijse arbeidersopstand van 1871. De opstand en het daarop volgende zelfbestuur bewezen toch maar mooi, dat het proletariaat het best wel zelf kon. Historicus Dennis Bos bestudeerde de Commune en haar niet stuk te krijgen imago. Van feministisch communiste tot maoïst: allemaal waren ze 'in' het evangelie van de Commune. De auteur komt vertellen over zijn boek 'Bloed en barricaden. De Commune herdacht
OVT 2e uur helemaal
Afgelopen vrijdag werd in het stadsarchief van Amsterdam het boek 'Oorlog in mijn buurt' gepresenteerd. Een boek, gemaakt door kinderen en ouders uit de Amsterdamse Pijp. Opa en oma's vertelden aan scholieren van 10 tot 12 jaar, hoe het was om kind te zijn in de oorlog. De kinderen schreven het op, met behulp van leerkrachten en ouders. Oral history, kortom, voor alle leeftijden.
Netanyahu ziet het licht in Baarle-Nassau en Baarle-Hertog De Israëlische premier Benjamin Netanyahu wil onderzoeken of de samenwerking tussen het Nederlandse Baarle-Nassau en de Belgische enclave Baarle-Hertog kan dienen als oplossing voor de aanwezigheid van joodse kolonisten in een Palestijnse staat. Zo was afgelopen week te lezen en te horen in het nieuws. En nee, het was geen vroege 1 aprilgrap. In Israëlische kranten werd namelijk het Nederlands-Belgische enclavegebied omschreven als 'de meest ingewikkelde ter wereld'. Wij in Nederland en België weten beter. Maar hoe is dit vredige enclavegebiedje eigenlijk ooit ontstaan? Maarten Vidal, jurist internationaal recht uit Leuven, vertelt over dit Brabantse-Belgische wonder.
Het Spoor Terug, Medisch Komitee Angola 'Uw strijd, onze strijd, internationale solidariteit.' Het was misschien wel de meest geroepen leus in de jaren zeventig. De Vietnamoorlog was voorbij, maar er was nog de strijd in Chili, er was nog de Palestijnse Zaak, en niet vergeten waren er de zich vrij vechtende laatste Portugese kolonies in Afrika: Mozambique, Guinnee Bissau en Angola. Nederlandse artsen gingen er als blotenvoetendokters helpen, gesteund door het thuisfront, georganiseerd in het Medisch Komitee Angola. Gerard Leenders sprak uitgebreid met de betrokkenen van toen, en vertelt hun verhaal in Het Spoor Terug, vandaag deel 1