Monologen uit het bijna toen (3)
‘Ter kerke’. De Willem de Zwijgerkerk, de kerk waar Heere Heersma gedoopt werd, vervulde ook later een rol van belang. Het was immers een ideaal gebouw om er op en om, mee en in te spelen. Prima hekken, interessante muurtjes, nog niet met beton volgestorte hardstenen bloembakken, adembenemende trapjes, en afdaken die zich uitstekend lieten beklimmen. En ook het inwendige van de kerk vermocht te boeien. Het balkon deed niet onder voor dat van de buurtbioscoop Victoria en het spreekgestoelte bezat iets geheimzinnigs. Sprekers kregen zelfs iets lugubers wanneer ze zich verhieven terwijl je ieder moment kon verwachten dat een – gezang 304:2 – sterke arm die wand van orgelpijpen gelijk een gordijn terzijde kwam schuiven. Deel 3 van ‘Monologen uit het bijna toen’, een gesproken boek in vier delen van en door schrijver Heere Heeresma (1932-2011) geïnspireerd op zijn jeugdervaringen in Amsterdam-Zuid in het tijdvak 1939-1946.