Na de staatsgreep van Wilders in 2012 verloor iedereen elk snippertje verstand en kreeg je dingen als de Partij van Leipe Bitches Vriend, de Seksbeweging, Pedo Partij extended version Animal sex edition featuring de Dierenpartij en noem maar op. Vermaak, leedvermaak, naastenhaat bij wet en politieke musicals in Hilversum. Wilders sponsorde mensen zoals ik om zijn propaganda cool te presenteren. En ik ben hier rijk mee geworden, want ik ben retecool. Het was februari 2020.

Er liep een rouwstoet voor ‘Gordon the Oracle’. Jarenlang was deze guru de geestelijke sponsor geweest van wat Hollywood in kikkerland tot aan vandaag geweest is. Gordon werd dood aangetroffen in de zwevende vleugel van zijn pension, met oud briefpapier naast zijn onherkenbare lijf waarop in sierlijke letters de woorden: ‘Leipe mokro flavour bitch, yeah’ stonden gekalligrafeerd. De stoet deinste terug toen er opeens een immens groot en helder hologram in de lucht opdook. De enorme panvormige hiphoppet die in het hologram werd afgebeeld was rijkelijk versierd met de huiden van die glimmende TON-stamleden, uit de bossen van het Zuid-Friesche Koninkrijk. Keizer Ali-B, dezelfde persoon als Mohammed B., sprak de groep toe met de volgende woorden: “jullie zijn hier vandaag om te sterven.”

Nog voordat de keizer was uitgesproken, daalden er opeens talloze Dragonball Z-esque ‘Sayan’-capsules uit de lucht. Zodra deze met een enorme klap de grond raakten, spatten de capsules uiteen als woeste pokémonballen, maar in plaats van lieve Bellsprouts sprongen hier gigantische kickboxers uit tevoorschijn. Zij sloegen met een ongekende kracht de mensenmassa als paardebloempjes uiteen, waarna er rompen en ledematen door de muren van de gebouwen heen vlogen. Er bleef een spookstad achter. Het was gruwelijk. 

Daphne Bunskoek nam onze getalenteerde Habib-Mustapha-el-Haadi en Abdelghani mee in mijn donkerbruine Mercedes Cls 2007 en emigreerde naar Duitsland. Mijn eerste liefde, die in de vier simultane relaties verreweg het meeste van mijn lust en oogappel bezit en is, Veronica van Tmf sprak ik die ochtend huilend aan de telefoon: “Ik heb een ander, Omar. Ik ga nu met een robot” en ik zo van “Fuck, weer?”.

Mijn andere twee kanjers, Fatima de Hockeychick en Chantal Janzen zaten op die februarimorgen vanaf mijn eilandje, voormalig Cuba, verschrikt achter de televisie in strandpaviljoen El Unclay Omario. De rest van mijn profiteursfamilie daar heeft ze moeten tegenhouden om niet met hun afgezakte kontjes in een paars gekleurde jet te springen om me te komen redden. 

“Schoonvader, gaat u mee terug naar Nederland,” sprak Chantal in vloeiend Arabisch. “Onder geen omstandigheid, zal er ooit iets goeds worden voortgebracht uit den Nederlanden. kijk maar naar jullie verstandelijk beperkte kinderen, zoals Omaru-Shakur, een zwakkeling, met zijn afgezakte broek”. Met deze woorden ging de sfeer in het paviljoen faja en liep iedereen langzaam naar zijn eigen vertrek ergens op het strand. Mijn vader waste alle glazen, keek diep de lucht in vanaf het beeldige terras, en stuurde me telepatische liefde.

Om een lang verhaal kort te maken; ik heb geslapen met Yolanthe Sneijder en zo de inhoud van haar vliegende smartphone gekopieerd naar een harde schijf. Daarna heb ik de gegevens van alle invloedrijke vrouwen in de Nederlanden achterhaald, de locaties afgestruind, allemaal geneukt, er een verhaal over geschreven, dat verkocht voor een miljard aan een mediagigant in Black-Amerika (zo heet dat nu), een leger van intellectuele creatieve strijders opgetrommeld, Keizer Mohammed-Ali B en Yes-R onthoofd op een plein, de renaissance van Hillywood betekend en verschillende attractieparken en musea ter ere van mijzelf door heel Nederland geschapen.

Mijn vader vindt me nog steeds een sukkel. Al mijn vrouwen vinden me cool. En mijn kinderen zijn bad ass wereldleiders in spè. 

Dit item werd eerder gepubliceerd op een van de vorige Dorst weblogs.