Open geesten

Karen vindt vooruitgang belangrijk. ‘Stil staan is de dood in de pot; in het gewone leven, maar zeker ook wanneer je programma’s maakt. Je wil toch altijd verder. En voor mij betekent dat verder denken, verder kijken.'

‘Het Duitsland van mijn moeder is een heel goed voorbeeld. We hebben jarenlang niet mogen zeggen dat er ook Duitse slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog waren, en eigenlijk mag je het zelfs nu nog niet zeggen. Want zij zijn zogenaamd degenen die slachtoffers hebben gemaakt.

Ik vind het vooruitgang om daar op een andere manier naar te kijken, daarover te kunnen praten, taboes te slechten. Dat hoort ook juist bij de VPRO: aanzetten tot denken, leren van de geschiedenis.'

'Wat Britta Hosman in deze serie doet is enorm moedig, ze gaat de confrontatie met het verleden aan en roept bij sommigen heel heftige reacties op. Als ik dat zie, schrik ik er enerzijds van, maar anderzijds vind ik het heel goed dat zulke confrontaties gebeuren, omdat het me aan het denken zet, en ik niet meteen weet wat ik ervan moet vinden.

Daar houd ik van, als je niet meteen een oordeel klaar hebt. Daarom kijk ik ook graag naar Grensland, waarin Jelle Brandt Corstius Rusland onbevooroordeeld in beeld brengt, of het gesprek met de Israëlische schrijver Amos Oz in Buitenhof afgelopen week. Dat soort dingen vind ik heel inspirerend.’