Je zal maar een scheldwoord als achternaam hebben, of vernoemd zijn naar een vis. Wat als jij jouw naam opeens moet delen met een stukje techniek? Dorst vroeg vier mensen die leven met een bijzondere naam om een anekdote.
10 november zond de VPRO de documentaire Wij Zijn Kees Brouwer van Kees Brouwer uit. Kees Brouwer is een hele normale oerhollandse naam, gedragen door (vooral) hele normale oerhollandse mannen. Maar wat nou als jouw ouders je echt een kutnaam hebben gegeven?
veerle neger
Veerle is een blond meisje uit Brabant, mensen raken dan ook vaak in de war als ze vertelt dat ze Neger heet. Eigenlijk kan ze er niets aan doen. Want een achternaam verzin je niet zelf. Ze moet haar ouders zelfs dankbaar zijn, ze hebben haar gespaard. Menig mens heeft een traantje gelaten bij het bedenken van combinaties met Veerles achternaam. ‘Bos-Neger’, ‘Naaktgeboren-Neger’. Laten we het maar niet hebben over ‘De Witte’.
Haar vader wordt regelmatig gebeld door boze Surinaamse vrouwen of de stichting tegen misbruik van het woord Neger, of hij het soms grappig vindt zichzelf Neger te noemen. Toen Pauw en Witteman ermee stopten werd op twitter gevraagd of Veerle Neger voortaan met Witteman een duo wilde vormen.
Vorige week vertelde haar vader dat het haar moeder was geweest die Veerle haar voornaam heeft gegeven. Haar vader had haar zo graag Lieve genoemd, hij was zich van geen kwaad bewust.
Grietje Schelvis
De moeder van Grietje Schelvis noemt graag dingen naar wat ze zijn. De hond heet hond, de boot heet boot en het huis heet huis. Toen ze zwanger was van Grietje wilde ze het meisje dan ook het iefst Meisje noemen. De vader van Grietje had al genoeg beestjes bij hun naam genoemd en vond dit een minder goed idee. Madelief zou het worden, maar toen ze geboren werd vonden haar ouders dat ze er niet lief genoeg uitzag. Het werd een synoniem voor het woord meisje: Grietje.
Ze heet van achteren Schelvis en is ook nog Vissen als sterrenbeeld. Dit kwam allemaal mooi samen toen ze in een skybox in de Amsterdam Arena werkte. Als mensen daar voor een wedstrijd iets willen eten krijgen ze een vast menu. Grietje Schelvis serveerde hier als voorgerecht schelvislever en het hoofdgerecht was een grietfilet. Je begrijpt dat zij zich hier als een driedubbele vis in het water voelde.
Sim Kaart
Sam, Sem... De moeder van Sim wilde hem een korte naam geven. Dat is gelukt. Niemand kon echter voorzien dat anderhalf jaar na zijn geboorte in Zweden de simkaart werd uitgevonden. Sindsdien deelt Sim Kaart zijn naam met het kleine stukje plastic dat in jouw telefoon zit. Grappig, denk je misschien, maar probeer hem maar eens te vinden op het wereldwijde web. Telecomaanbieders strijden om de eerste plaats in de zoekresultaten maar een persoon is nergens te bekennen.
Een beetje moderne man wil wel te vinden zijn op Google dus besloot Sim een commerciële zet doen. Hij ging in onderhandeling over het domein simkaart.com. Het laagste bod was $10.000,-. De jongen van vlees en bloed bleek niet opgewassen tegen het kleine stukje plastic dat hem van zijn naam beroofde.
marloes de vries
Je denkt misschien, Marloes de Vries is toch een hele normale naam? Inderdaad, alleen op Facebook zijn er al minstens vijftig naamgenoten. Je zou het bijna normcore kunnen noemen. Met zo velen één naam delen kan resulteren in een groepsgevoel, we zijn immers kuddedieren. Je zou er bijvoorbeeld een documentaire over kunnen maken. Maar Marloes de Vries is boos, zij wil de enige zijn. Ze wil haar naam kunnen googelen en dat je dan haar gezicht krijgt. Het lot wil echter dat er een andere Marloes de Vries is. Ze lijkt op haar, heeft ook een kunstachtergrond. Altijd als Marloes op een sollicitatiegesprek komt denkt haar toekomstige werkgever dat ze illustratrice is en uit Groningen (!) komt. Niet dus.
Tot overmaat van ramp bezit deze Marloes de Vries ook nog eens de felbegeerde domeinnaam marloesdevries.nl. Ze is zich hoogstwaarschijnlijk van geen kwaad bewust, toch heeft Marloes de Vries uit wraak dan maar therealmarloesdevries@gmail.com aangemaakt, dat zal Marloes de Vries leren.