Schrijven met de oren 11 december 2018 Acht auteurs schreven monologen voor radiodramaproject De kloof. Een van hen is Babs Gons, en haar tekst wordt geregisseerd door Hanneke Hendrix. 'Luisteraars houden ervan als je iets oproept waardoor ze een beeld in hun hoofd krijgen.'
De Kloof 28 november 2018 Waar je dacht het allemaal wel te weten, kom je bedrogen uit. De Kloof verstrooit. Elke vertelling zet je als luisteraar op een ander spoor.
de overtocht geschreven door T. van Veen 8:50 De man naast mij aan het tafeltje is Italiaans. Dit uit zich in een continu antwoord in het Italiaans en een brede grijns.
Love hurts geschreven door R. Neijssen << geluid van een bandje dat in een cassetterecorder wordt gestopt waarna deze wordt aangezet>> Jongen, ik moet je waarschuwen. Maak niet dezelfde fout als ik…….nee, te dwingend.
Rook en spiegels geschreven door E. van Berkel Ze stond in een kringetje van vakkenvullers en wel precies zo gepositioneerd, dat ze zowel de bar als de ingang van de kroeg in de gaten kon houden.
Jaarwisseling geschreven door E. Boekraad Kind je moet begrijpen dat ik iemand nodig heb, iemand van óns en niet een van die blagen die hier rondlopen en die niet weten hoe je met oudere mensen moet omgaan.
Schuilkelder geschreven door E. van Halteren We kwamen net uit school, m’n buurjongetje en ik, toen het luchtalarm afging. Gelijk overal paniek. Mensen die gilden en schreeuwden. En waar je maar keek, zag je brandbommen.
De kloof geschreven door Atja (dochter van de vrouw in het verhaal) Als ik binnenkom in haar huis, hoor ik niks. Zo stil was het nooit. Hier is geen leven. Muffe geur? Toch niet; op alle etages staat een luchtverfrisser. Mijn broers zeggen: ‘het ruikt fris in mama’s huis’.
Lieve volgers! geschreven door L. Wieggers Getik op het toetsenbord van een computer. Dan een kuch en een ‘startpiepje’.
De kloof geschreven door B. Mulder Wat een geluk dat ik u hier tref in het bos, mevrouw. Die boomwortels zijn een crime met dat rotbeen van me.
De dingen in het donker geschreven door P. Aten Mamma heeft de zaklantaarn vlakbij mijn linkerhand gelegd. Bij mijn rechterhand ligt Beer. Hij mist een poot. Beer heeft veel meer meegemaakt dan ik. Hij is alleen niet doodgegaan.
Onmacht geschreven door N. van den Raad Voor de deur van de aanleunflat van mijn ouders zucht ik even.
Een onoverbrugbare kloof geschreven door H. Tinor-Centi Al 15 jaar had ze haar ouders niet gezien of gesproken. Ze waren destijds na een fikse ruzie en bergen verwijten uiteen gegaan en daar was het bij gebleven.
Lotte geschreven door G. Bertholet Ik ken een geval voor het opvoedkundig bureau, voor het speciaal onderwijs of het ARKIN. En toch heb ik 'r nog nooit gezien.
Something real geschreven door George Knottnerus Ik sta op: geen pijn, geen herinnering, geen twijfel.
De Kloof met Tsjoe geschreven door R. Verde Zelfs aan mijn schrijftafel kan ze me niet met rust laten. Daarstraks weer: Willie Koffie, willie soep, …
De kloof geschreven door C. Van Thuyne Ik ontdekte De Kloof op terugweg van die nachtwinkel aan de Steenkoningsbaan die ook overdag open is.
Aan: de Koningin en al haar discipelen van Nederland geschreven door D. Lassche Beneden staat de muziek op 60. Bono galmt door het hele huis, hier aan de Kastanjestraat 23: It is a Beautiful Day. Dat klopt ten dele. Ik ben net terug van het zwembad. Ik heb heerlijk gezwommen en ik voel me verplicht om een stukje te schrijven omdat het zowel landelijk als mondiaal onrustig is.
