Tim heeft gepoept. Want van uitstel komt geen afstel.

Gisteren heb ik gepoept en er keken zeshonderd mensen mee. Al sinds de ochtend probeerde ik de drol uit te stellen maar ervaring leert dat je dat nooit lang volhoudt. Een drol wordt nu eenmaal gemaakt om naar buiten te gaan, hij zal uiteindelijk altijd het ruime sop kiezen, een drol is born this way.

De drol probeerde ik tegen te houden omdat ik er tegenop zag mijn toiletbezoek met andere mensen te delen. Natuurlijk heb ik er in de aanloop naar Super Stream Me vaak over nagedacht, dat het ooit eens zou gaan gebeuren en ik met die camera op de wc zou zitten. Maar die gedachtes vooraf zijn vaak nogal abstract: ik kon er wel aan denken, maar het echt voelen lukte me niet. Tot gisteren. Ik voelde veel schaamte voor de scene op zich, maar ook voor de eventuele geluiden en voor het slotstuk: het billen afvegen. Vinden mensen het gek als ik steeds op het papiertje kijk? Is het beter om pas op het laatst op het papiertje te kijken? Zouden mensen me vies vinden als ze weten dat ik poep? Uiteindelijk vonden mensen op twitter vooral dat ik veel te veel wc papier gebruikte. ('Denk je aan de bomen?!')

Vooral mannen houden zich graag vast aan de gedachte dat hun vrouwtje niet poept.

Eigenlijk hoopte ik dat mensen achteraf zouden zeggen dat ik poepen weer sexy heb gemaakt, of dat het me heel goed stond. Maar tevergeefs; mensen vinden poep nu eenmaal vies terwijl ook jij die dit leest op dit moment een drol of beginnende drol in je buik hebt. We gaan zo krampachtig om met poep dat we in het begin van een nieuwe relatie makkelijk een half jaar kunnen doen alsof we het niet doen. Vooral mannen houden zich graag vast aan de gedachte dat hun vrouwtje niet poept. Terwijl internationaal wetenschappelijk onderzoek toch echt heeft uitgewezen dat het tegenovergestelde waar is. Vrouwen poepen en ze poepen veel en soms poepen ze zelfs terwijl ze aan het bevallen zijn waardoor de baby ook onder de poep zit. Overal poep.

In taal wringen we ons soms ook in allerlei bochten om het maar niet over poep te hoeven hebben. ‘Ik ga Mandela op de boot zetten’, ‘Vechten met bruine beer, ‘Een bruine trui breien’, we praten graag om de hete drol heen. Toen ik klein was mocht ik van mijn ouders zelfs niet zeggen dat ik moest poepen, ik moest het woord ‘drukken’ gebruiken. Dit alles zit me tot hier.

Ik heb besloten dat ik wil helpen het poeptaboe te doorbreken. Laten we er niet meer omheen draaien jongens. Alle mensen poepen, alle dieren poepen. Poep is overal, poep is wat ons verbindt, poep is life. Vanaf vandaag zal ik nooit meer uit schaamte een drol proberen uit te stellen want een drol inhouden is als liegen tegen je moeder: het komt altijd uit.