Naast klassieke attracties als Fata Morgana en Carnaval Festival was er volgens de Efteling behoefte aan een 'nieuw en rustiger ritje met moderne inslag'. En dus opent volgende maand het Museum van de Mens, waarin de bezoeker in vogelvlucht wordt meegenomen door verschillende verhalen die vertellen wat het betekent om mens te zijn. De ontwerper van de attractie: 'We wilden dat als een buitenaards wezen er een ritje in zou maken, hij ons – de mens – dan beter zou begrijpen.'
De karretjes zijn individueel vormgegeven: er is er niet een hetzelfde. Ik zit samen met drie anderen in een karretje dat een legertank moet voorstellen. Voor ons een doodskist, achter ons een hamburgerdoos. Als de karretjes eenmaal beginnen te rijden duurt het niet lang voordat twee holografische deuren met lasereffecten zich openen. Daar gaan we.
Het eerste segment van de attractie stelt overduidelijk een vliegveld voor. Er worden vluchten omgeroepen, en robots die eng veel op echte mensen lijken rennen met hun handbagage naar de gate. Overal slapen mensen op bankjes en tegen prullenbakken. Wat opvalt is dat alles nauwkeurig is nagebouwd. Het voelt alsof we echt op een willekeurig vliegveld in de wereld zijn. Onze legertank rijdt verder. Links zien we een grote groep mensen die waarschijnlijk net door de douane is gegaan en door een sluis met winkels wordt gejaagd. Sommige mensen struikelen over de producten. Er gutst bloed uit hun hoofd. Het winkelpersoneel blijft onverstoorbaar glimlachen. Plotseling horen we zacht gesis. Door verborgen apparaatjes wordt een vliegveldgeur verspreid. Alles ruikt nu naar tax free parfum, net als in het echt doet het pijn aan je neus. De kar geeft een ruk naar rechts.
We zien een Europees aandoend plein met veel mensen. Ze staan, lopen, zitten op terrassen. Het karretje maakt een ruk naar rechts waardoor je beter zicht op het plein krijgt. In een flits wordt het plein donker. Wat nu opvalt is dat alle robotpoppen maar één hand hebben, de andere hand is een mobieltje. Ze geven een onheilspellend fel blauw licht af. In de hoge zendmast achter het plein slaat met veel gedonder de bliksem in. Zware klassieke muziek zwelt aan. Er klinkt paniekerig geroezemoes uit de speakers. De donkere wolken die op het plafond worden geprojecteerd veranderen langzaam in letters. 'NO CONNECTION' valt er te lezen in de lucht. Alle robotpoppen vallen dood neer. Het karretje maakt een ruk naar links en rijdt verder.
Vanuit iets dat lijkt op een grote vagina (met druppels) rijden we een gigantische orgie binnen. Honderden hydraulische mensen staan met elkaar te neuken. Wit, zwart, geel, rood, paars. Zelfs Zwarte Piet wordt door iemand afgezogen. Het is één grote choreografie van lichamen. Mensen in de karretjes applaudiseren, enkelen laten tranen.
Nadat de karretjes een stuk in het donker omhoog zijn getrokken, rijden we een parlement-achtig décor binnen. Politici staan in een onverstaanbare taal met elkaar te debatteren. Anders dan bij de vorige segmenten van de attractie is nu een deel van de techniek achter de poppen blootgelegd: alle politici zijn aangesloten op dezelfde stekkerdoos. Leuk detail: hier zit het fotomoment. Aan het einde van de attractie zijn de foto’s - waarop mensen met hun mond wijd open aan het gillen zijn - verkrijgbaar in een mooi thematisch passe-partout.